Kroniek van het Kasteel Anholt

De vorsten van Salm stammen van de rijksonmiddellijke wild- en rijngraven, graven van Salm ( sinds de 11o eeuw bekend ) af. 1623 werd graaf Philipp Otto van Salm, wild- en rijngraaf, in de erfelijke rijksvorstenstand verheven en daardoor verkregen de vorsten van Salm in 1654, als soevereine vorsten, zitting en stem in het college van de rijksvorsten op de Rijksdag. Door huwelijk verwierven zij in 1641 de heerlijkheid Anholt in Westfalen. Zij resideerten afwisselend in het vorstendom Salm: hoofdstad Senones in Lotharingen (F), in de heerlijkheid Anholt: residentie kasteel Anholt, in het hertogdom Hoogstraten: zetel kasteel Hoogstraten (B) en in het wild- en rijngraafschap: zetels Kyrburg en Rheingrafenstein.

Oor het huwelijk van Dorothea prinses van Salm ( 1702 - 1751 ) met Nicolaus Leopold graaf van Salm, wilden rijngraaf, hertog van Hoogstraten (1701 - 1770) verenigden zich de twee takken van de Salm'se lijn der wild- en rijngraven. Graaf Nicolaus Leopold volgde in 1738 zijn schoonvader vorst Ludwig Otto van Salm ( 1674 - 1738 ) als soevereine vorst van Salm op. In 1743 verhief de keizer hem tevens tot vorst van Salm-Salm en noemde zich voortaan: vorst van Salm, vorst van Salm-Salm, wild- en rijngraaf.

De franse revolutie en de daarop volgende veroveringsoorlogen van keizer Napoleon I ( 1769 - 1821 ) brachten in een snel tempo grote politieke veranderingen teweeg. De vorsten van Salm-Salm verloren hierbij hun soevereine vorstendom Salm ( 1793 ) en t.g.v. de vrede van Lunéville ( 1801 ) ook hun rijksonmiddellijke wild- en rijngrafelijke territoria. In de Reichsdeputationshauptschluß van Regensburg ( 1803 ) werden hen en de vorsten van Salm-Kyrburg de geseculariseerde gebieden Ahaus en Bocholt toegekend. De regeringszetel van het nieuw gestichte vorstendom Salm werd in Bocholt ingericht. 1810 volgde echter de inlijving van dit land bij het keizerrijk Frankrijk. Bij het congres van Wenen ( 1815 ) werd de soevereiniteit van het vorstendom Salm en de heerlijkheid Anholt definitief opgeheven. Beide gebieden kwamen bij Pruisen.

Het Kasteel Anholt vormt sindsdien voor de vorsten van Salm en van Salm-Salm de hoofdresidentie; het is eén van de weinige grote kastelen, die zich nog in privé-eigendom bevinden. Chef van het vorstenhuis is Carl Philipp vorst van Salm en van Salm-Salm, wilden rijngraaf (geb. 1933).

De dikke toren uit de 12° eeuw vormt tot aan vandaag het karakteristieke teken van het kasteel. Het huis werd op eiken palen, een houtrooster en een stenen fundament opgericht.

In de 14° eeuw werd het kasteel vergroot en nog later als barokke residentie omgebouwd. Tegen het einde van de tweede wereldoorlog werd het gehele kasteel zwaar beschadigd ( meer dan 70 % ), waardoor een permanente bewoning niet meer mogelijk was.

In het kader van de wederopbouw na de oorlog, kreeg het kasteel, op initiatief van vorst Nicolaus Leopold van Salm-Salm (1906-1988) een museale bestemming. Zo werd in het hoofdgebouw de nog aanwezige, gedeeltelijk, zwaar beschadigde inventaris, die gedurende vijf eeuwen in de historische ruimten bijéén was gebracht, als de historische kunstcollecties van de vorsten van Salm 1966 voor het publiek tentoongesteld.

Vorst Carl Philipp van Salm-Salm voerde in de jaren 1990 tot 2000 verdere ingrijpende restauraties van historische ruimten door en liet tevens talrijke historisch belangrijke kunstvoorwerpen, tot verdere verfraaiing en ontsluiting van het museum, restaureren.